కాలింగ్ బెల్ మోగింది.సైన్యంలో పనిచేస్తున్న నాన్న సెలవులకు వచ్చిన ప్రతిసారీ మంచి గిఫ్ట్ తెస్తాడు. తనను సర్ప్రైజ్ చేయడానికి చేతిని వెనకాల దాచుకుంటాడు. ఈసారి కూడా,
పరుగు పరుగున వెళ్లి తలుపు తీసింది చిన్నారి. ఎదురుగా నాన్న. గిఫ్ట్ లేదు. అసలు చెయ్యేలేదు. వీల్ చెయిర్ మీద నీరసంగా!
‘ఫలానా నాయకుడు కోట్లకు కోట్లు కూడబెట్టాడు. ఏ ప్రమాణానికైనా సిద్ధం’ ‘ఫలానా నాయకుడు దేశాన్నిఅమ్ముకుంటున్నాడు. దేవుడి ముందైనా ఈ మాటే చెబుతాను’ మీడియాను వెంటబెట్టుకుని, ఇద్దరు నాయకులూ ఆలయానికెళ్లారు. పూజారి గర్భగుడి తలుపులు తెరిచేలోగా..మూల విరాట్టు మాయం! అక్కడో లేఖ.. ‘మనిషి మీద ప్రమాణం చేసి చెప్తున్నా.ఇద్దరు నేతలూ నిజమే చెబుతున్నారు’
మరో ఊరికి బదిలీ అయ్యింది.మేడమీది గది ఖాళీ చేశాడు.ఇంటి యజమాని చేతికి తాళం చెవి ఇచ్చాడు.‘ఏమైనా మరిచిపోయావా?నీతో తీసుకెళ్లాల్సినవి ఇంకేం లేవు కదా?’అడిగాడాయన.‘ఉన్నాయి. మళ్లీ వస్తాను అంకుల్!’ఆ యువకుడు..ఓనర్ కూతురివైపు చూస్తూ చెప్పాడు.
ఆమె ఓ రేడియో జాకీ.తన మాటలు వినేవారు చాలామంది ఉన్నారు.కానీ, ఓ ఫంక్షన్లో తన మౌనాన్ని వినేవాడు దొరికాడు!
‘క్యాంపస్ ఎలా ఉంది? కొత్త ఫ్రెండ్స్ పేర్లేమిటి?’సెలవులకు వచ్చిన మిత్రుడిని అడిగాడు బాల్య స్నేహితుడు. ‘రాజ్, మేరీ, ఇర్ఫాన్, బల్బీర్, సమంత, వకుళ, స్వాతి..’‘నీకు వకుళ అంటే ఇష్టం కదూ?’‘నీకెలా తెలుసురా?’‘ఆ పేరు చెబుతున్నప్పుడు నీ కండ్లలో మెరుపు!’