Marital Problems | నా వయసు ఇరవై ఎనిమిది. మాది పెద్దలు కుదిర్చిన వివాహం. మాకు ఓ కూతురు, మూడేండ్లు. మొదట్లో నేను, మా ఆయన చాలా అన్యోన్యంగా ఉండేవాళ్లం. ఆ తర్వాత క్రమంగా పరిస్థితుల్లో మార్పు వచ్చింది. దీనికి ఓ కారణం ఉంది. పెండ్లయిన మూడు నెలలకు నా నెలసరి ఆగిపోయింది. దీంతో గర్భమేమో అనుకున్నాను. ఇదే మాట ఇంట్లో చెప్పాను. కాన్పు కోసం నన్ను పుట్టింటికి తీసుకెళ్లారు కూడా. తీరా అది గర్భం కాదని గైనకాలజిస్ట్ నిర్ధారించారు. రుతుక్రమ సమస్యకు మందులిచ్చారు. కానీ, అత్తింటివాళ్లు నా మాట నమ్మలేదు. నేను అబార్షన్ చేయించుకున్నానంటూ సూటిపోటి మాటలతో వేధించారు. అప్పటి నుంచీ నా భర్త నన్ను ఓ శత్రువులా చూస్తున్నాడు. కూతురు పుట్టిన తర్వాత కూడా తన ప్రవర్తనలో మార్పు రాలేదు. బిడ్డను ఎప్పుడూ ఎత్తుకున్న పాపాన పోలేదు. ఆయన స్నేహితుల్లో ఒకరు నన్ను ‘చెల్లీ’ అని సంబోధిస్తారు. మేం తరచూ ఫోన్లో మాట్లాడుకుంటాం. అతనితో సంబంధం అంటగట్టాడు మా ఆయన. బిడ్డ మీద ఒట్టేసి చెబుతున్నా.. నాకు అలాంటి ఆలోచనే లేదు. ఈ మానసిక హింస భరించలేక పుట్టింటికి వెళ్లిపోయాను. ఆరునెలల వరకు ఉలుకూ పలుకూ లేదు. ఆ తర్వాత మా ఆయనే వచ్చి.. అమ్మానాన్నలకు సారీ చెప్పి నన్ను తీసుకెళ్లాడు. కొద్దిరోజులు బాగానే ఉన్నాడు. మళ్లీ నరకం మొదలైంది. ఇప్పటికీ నాకు మా ఆయనంటే ప్రేమ. నన్నేం చేయమంటారు. చెప్పండి?
ఓ పాఠకురాలు
ఇన్ని సమస్యల మధ్య కూడా మీరు అతణ్ని ప్రేమిస్తున్నాననే చెబుతున్నారు. చాలా సంతోషం. ఈ ఒక్క కారణం చాలు. మీ బంధం ఏదో ఒకరోజు బలపడుతుంది. పుట్టింటి వరకూ వచ్చి మిమ్మల్ని తీసుకెళ్లాడంటే.. అతనికి కూడా మీ పట్ల మక్కువ ఉన్నట్టే అనిపిస్తున్నది. వీలైతే, మీరిద్దరూ ఓ మ్యారేజ్ కౌన్సెలర్ను కలవండి. కనీసం, ఏ రెస్టారెంట్కో వెళ్లి మనసు విప్పి మాట్లాడుకోండి. ఇక ముసుగులు వద్దు. ఉన్నది ఉన్నట్టు చెప్పేయండి. మీ వైపు నుంచి లోపాలున్నా ఒప్పేసుకోండి. మళ్లీ కొత్త జీవితం ప్రారంభిద్దామని చెప్పండి. అతను తప్పకుండా అర్థం చేసుకుంటాడు. మీ ఇద్దరిజీవితాలే కాదు, మీ పాప భవిష్యత్తును కూడా దృష్టిలో పెట్టుకోండి. కొన్ని గాయాలు పసివాళ్ల వ్యక్తిత్వాన్నీ ప్రభావం చేస్తాయి.