రివ్యూ – ధమాకా
నటీనటులు : రవితేజ, శ్రీలీల, సచిన్ ఖేడ్కర్, రావు రమేష్, జయరామ్, హైపర్ ఆది తదితరులు
సాంకేతిక నిపుణులు : సంగీతం – భీమ్స్ సిసిరోలియో, సినిమాటోగ్రఫీ – కార్తీక్ ఘట్టమనేని, ఫైట్స్: రామ్-లక్ష్మణ్, బ్యానర్లు – పీపుల్స్ మీడియా ఫ్యాక్టరీ, అభిషేక్ అగర్వాల్ ఆర్ట్స్, కథ, మాటలు: ప్రసన్న కుమార్ బెజవాడ, సహ నిర్మాత – వివేక్ కూచిభొట్ల, నిర్మాత – టీజీ విశ్వ ప్రసాద్, దర్శకత్వం – త్రినాధరావు నక్కిన
ఈ ఏడాదికి సెండాఫ్ ఇచ్చేందుకు వచ్చిన బిగ్ మూవీ ధమాకా. రవితేజ మార్క్ మాస్ సినిమాగా దర్శకుడు త్రినాథరావు రూపొందించారు. ట్రైలర్, పాటలతో క్రేజ్ తెచ్చుకున్న ధమాకా థియేటర్ లో ప్రేక్షకులు ఆశించిన వినోదాన్ని అందించిందా లేదా అనేది రివ్యూలో చూద్దాం.
కథేంటంటే:
పీపుల్స్ మార్ట్ కంపెనీ ఓనర్ నందగోపాల్ (సచిన్ ఖేడ్కర్). అతని వారసుడు ఆనంద్ (రవితేజ). ఓ ప్రాణాంతక వ్యాధితో బాధపడుతున్న నందగోపాల్ తన ఉద్యోగులకు కంపెనీలో షేర్స్ ఇచ్చి వారినీ భాగస్వామ్యులను చేయాలనుకుంటాడు. ఇతర కంపెనీలను బలవంతంగా కొనుగోలు చేస్తూ టేకోవర్ చేసే జేపీ (జయరామ్) కన్ను పీపుల్స్ మార్ట్ పై పడుతుంది. ఆ కంపెనీని సొంతం చేసుకోవాలనే ప్రయత్నాలు సాగిస్తుంటాడు. మరోవైపు ఓ పేటలో పెరిగే స్వామి (రవితేజ)ది మధ్య తరగతి కుటుంబం. చిన్న చిన్న ఉద్యోగాలు చేస్తుంటాడు. తన చెల్లి స్నేహితురాలైన ప్రణవి (శ్రీలీల)ను ప్రేమిస్తాడు. శ్రీలీల తండ్రి ఆమెకు మరో పెండ్లి సంబంధం చూస్తాడు. అతను స్వామి పోలికలతో ఉన్న ఆనంద్. వీళ్లిద్దరూ ఒకే పోలికలతో ఎందుకున్నారు. ఉద్యోగులకు షేర్స్ ఇవ్వాలనే తండ్రి ఆశయాన్ని ఆనంద్ ఎలా పూర్తి చేశాడు. తమ కంపెనీని దౌర్జన్యంగా టేకోవర్ చేయాలని ప్రయత్నిస్తున్న జేపీకి ఎలా బుద్ధి చెప్పాడు అనేది మిగిలిన కథ.
ఫ్లస్ పాయింట్స్:
రవితేజ నటన
శ్రీలీల డాన్సులు
సంగీతం
మైనస్ పాయింట్స్:
పాత కథ
ఊహకు అందే కథనం
కొత్తదనం లేని మేకింగ్
ఎలా ఉందంటే:
సినిమా అంటే కాసేపు వినోదాన్ని అందించడం, లాజిక్కులకు అతీతంగా ప్రేక్షకులను ఎంటర్ టైనర్ చేయడం. ఈ ఫార్ములాను తన కెరీర్ మొత్తం ఫాలో అవుతున్నాడు రవితేజ. అందుకే ఆయన చిత్రాల్లో సినిమాటిక్ లిబర్టీ, మాస్ అంశాలు కావాల్సినంత ఉంటాయి. ధమాకా కూడా ఈ కోణంలో చేసిందే. ఒక క్లాస్, మరో మాస్ పాత్రతో డ్యూయల్ రోల్, దానిలో ట్విస్టులు, పాటలు, డాన్సులు ఇవన్నీ మాస్ ను మెప్పించే సాధనాలే. పైసా వసూల్ చిత్రాన్ని చేయాలనే ప్రయత్నంలో భాగమే. ఆ విషయంలో టీమ్ సక్సెస్ అయ్యింది. రవితేజ మార్క్ మూవీగా ధమాకాను మలిచారు. అయితే కొత్తదనం కోరుకునే వారికి మాత్రం ఈ సినిమా రుచించదు. మనకు ఏండ్లుగా తెలిసిన కథ, ఊహించగలిగే కథనం సినిమాను ఆస్వాదించకుండా చేస్తాయి. విలన్ లు రాగానే ఫైట్స్, హీరోయిన్ వచ్చిందంటే పాట…కావాల్సినన్ని పంచ్ డైలాగ్స్ (ఇంగ్లీష్ వి కూడా కలిపి) ఇలా సాగుతుంది మొత్తం సినిమా.
ఆనంద్, స్వామి పాత్రల్లో రవితేజ ఎనర్జిటిక్ గా నటించాడు. అయితే సినిమాలో కంటే బయటే బాగున్నాడనిపిస్తుంది. షూటింగ్ టైమ్ లో ఇంకా సన్నబడి పీలగా అవుతున్నాడు. క్లాస్ , మాస్ క్యారెక్టర్స్ ను తనకున్న అనుభవంతో పోషించాడు. ఫైట్స్ స్టైలిష్ గా చేశాడు. డాన్సులు మాసీగా ఉన్నాయి. శ్రీలీల ప్రణవి పాత్రలో మెప్పించింది. కథలో ఆమెది కీలక పాత్రే. డాన్సుల్లో జోష్ చూపించింది. ఈ సినిమాలో శ్రీలీల నటనకంటే డాన్సులకు ఎక్కువ పేరొస్తుంది. సచిన్ ఖేడ్కర్ కు పర్పెక్ట్ పాత్ర. జయరామ్ రాంగ్ కాస్టింగ్ అయ్యాడు. అతనా క్రూయల్ క్యారెక్టర్ కు సరిపోలేదు.
సినిమాటోగ్రఫీ కలర్ ఫుల్ గా ఉంది. భీమ్స్ నేపథ్య సంగీతం, పాటలు ఎనర్జీగా ఉన్నాయి. అయితే సినిమా చూసి బయటకొచ్చాక ఏదీ గుర్తుండదు. అంటే కొన్నేండ్ల పాటు గుర్తుండే పాటలు కాదు. అప్పటికి థియేటర్లో సౌండింగ్ తో ఎంజాయ్ చేయాల్సినవి అంతే. ప్రసన్న రాసిన కథ రొటీన్ అయినా మాటల్లో ఉత్సాహం కనిపించింది. కథలో కొన్ని మరీ లాజిక్ కు దూరంగా ఉన్నాయి. దర్శకుడు త్రినాథ రావు పనితనం పర్వాలేదు. సినిమా మొత్తంలో అల్లు అర్జున్ అల వైకుంఠపురములో సినిమా ప్రభావం స్పష్టంగా కనిపించింది.
చివరగా..మాస్ ఆడియెన్స్ వరకు ఓకే
రేటింగ్ : 2.5/5.