అనుభవంలో నుంచి వచ్చే పాటలు జీవితాన్ని ప్రతిబింబిస్తయి. ఇసొంటి పాటలకు హృదయాలు జ్వలిస్తయి, చలిస్తయి. వాకిట్లో తొక్కుడు బిళ్ల ఆడుకునే వయసులో మెట్టినింటి వాకిట్లో సాన్పి జల్లి , ముగ్గులేయమని పంపించిండ్రు అమ్మానాన్నలు. ఎవర్నీ నిందించలేదు. కష్టాన్ని దించుకునే ప్రతీసారి పాటను అల్లి పాడుకునేది. ఇప్పటికీ అలాగే సాగుతున్నది మౌనిక పాట. ‘అమ్మా ననుగన్నావా, అమ్ముతున్నావా’ అంటూ కోట్లాది హృదయాలను చలింపజేస్తున్న వడ్డె మౌనిక పాట ముచ్చట…
యాదాద్రి జిల్లా అడ్డగూడూరు మా తల్లిగారి ఊరు. అత్తగారిల్లేమో సూర్యాపేట దగ్గరున్న మాచిరెడ్డి పల్లె. చదువుకునేటప్పుడే పాట నాకు సోపతైంది. ‘రేలారే రేలా’ మొదటి దరువు విన్నర్ స్వాతక్కదీ మా ఊరే. వాళ్ల చెల్లె దివ్య, నేను ఒకే క్లాస్. లక్ష్మణ్ సార్ పిల్లలను బాగా ఎంకరేజ్ చేసేది. అప్పుడు నేను ఎనిమిదో తరగతి. స్కూల్లో కల్చరల్ యాక్టివిటీస్ నడుస్తున్నయి. ‘పాటకు కూడా మార్కులేస్తం’ అని పోటీలు పెట్టిండ్రు. అనుకున్నట్లే నన్నే ముందు పాడమన్నరు. ఏదో తప్పించుకుందామని ‘దివ్య పాడినంక పాడుత సార్!’ అని చెప్పిన. దివ్య పాట మొదలుపెట్టంగనే ‘బతికిపోయిన ఇగ’ అనుకొని మనసు నిమ్మలం చేసుకున్నా. దివ్య ఫటాఫట్ రెండు పాటలు పాడేసింది. వాళ్లక్క మంచి సింగర్. అక్క దగ్గర నేర్చుకొని ఉంటది కాబట్టి, ఈజీగా పాడేసింది. ‘ఇప్పుడైనా పాడతవా?’ అన్నరు సార్. ‘ఇగ తప్పదు’ అన్నట్లుగా లేసి, కండ్లు మూసుకొని ‘రివ్వున ఎగిరే గువ్వా.. నీ పరుగులు ఎక్కడికమ్మా’ పాట పాడిన. కండ్లు తెరిచేలోపు క్లాసంతా చప్పట్లతో మార్మోగింది. ఆ సమయంలో నాకు దునియాను గెలిచిన ఖుషీ అయింది.
ఎనిమిదో క్లాసులో పెండ్లి
ఏవేవో కలలుగన్నా. ‘బాగా చదువుకోవాలె’ అనుకునేదాన్ని. కానీ పరిస్థితులు నా కాళ్లను కట్టేసినట్లు చేసినయి. ఎనిమిదో తరగతి అయిపోంగనే పెండ్లి ప్రస్తావన తీసుకొచ్చిండ్రు మావోళ్లు. ‘నాకు పెండ్లేంది? చదువుకునే అమ్మాయికి పెండ్లి చేస్తా అంటరేంది? ఇప్పుడు నాకు ఎన్నేండ్లున్నయో తెలుసా?’ అని గట్టిగనే మొత్తుకున్నా. అమ్మా, నాన్న బాధపడ్డరు. వాళ్లను బాధపెట్టుడు ఎందుకని తలొంచిన. కానీ, నాకు నా చదువు గుర్తుకొచ్చింది. పాట గుర్తుకొచ్చింది. నా కలలన్నీ గుర్తుకొచ్చినయి. ‘మీరు చెప్పినట్లు నేను పెండ్లి చేసుకున్నా. కానీ ఇప్పటికిప్పుడు అత్తగారింటికైతే పోను’ అని ధైర్యంగ చెప్పిన. ‘నేను పోనంటే పోను’ అని మారాం చేసిన. ఇగ వినేటట్టు లేదని ‘పది వరకు ఇక్కడ్నే చదువుకో. అటెన్కనైనా పోవాలె మరి’ అంటే గత్యంతరంలేక ‘సరే’ అన్నా. పెండ్లి అయిందనే విషయమే నాకు గుర్తుకొచ్చేది కాదు. పాటలతో పాటు ఆటల్లో కూడా రాణించిన. కబడ్డీ ప్లేయర్గా నల్లగొండ జిల్లా స్థాయి వరకు వెళ్లిన. ఎక్కడ ఏ కార్యక్రమం జరిగినా పాట అందుకునేదాన్ని. అంతలోనే, రెండేండ్లు గడిచిపోయినయి. ఇగ తప్పదనుకుని తలొగ్గి, ‘అమ్మా ననుగన్నావా? అమ్ముతున్నావా? అమ్మా నీ లోగిళ్లు సిన్నబోయేనే? అమ్మానా పుట్టిల్లు బాసి పోతున్నా’ అని లోలోన ఏడ్చిన. పైకి మాత్రం గంభీరంగా ఉన్న.
ఆడపిల్ల గోసలే
పదో తరగతికే చదువు ఆపేస్తే ఎలాగని ఇంటర్ వరకు చదివిన. తర్వాత మా అత్తమ్మతో కలిసి పనికి వెళ్లేదాన్ని. అప్పటిదాకా ఇంట్లో ఆడుతూ పాడుతూ ఉన్న నేను చిన్న వయసులోనే కష్టాలకు దగ్గరవ్వాల్సి వచ్చింది. మా ఆయన వడ్డె యాదగిరి. ఆయన కూడా జానపద కళాకారుడే. ఎన్నో మంచి మంచి పాటలు పాడిండు. తెలంగాణ
ఉద్యమంలో తన పాట ద్వారా ఎందరినో కదిలించిండు. ఆయన పాటలు వింటుంటే నాకూ మళ్లీ గొంతెత్తాలని అనిపించింది. ఆయన నన్ను అర్థం చేసుకొని ఎక్కడ ఏ అవకాశం ఉన్నా వెళ్లమని ప్రోత్సహించిండు. పెండ్లితో ఇగ ఆగిపోయిందని అనుకున్న నా పాట మళ్లీ జీవం పోసుకున్నది. ఎన్ని రకాల పాటలు పాడినా నాకు మాత్రం ‘ఆడపిల్ల’ పాటలతోనే గుర్తింపు వచ్చింది. నా జీవితంలోని మలుపులు, కష్టాలు, కన్నీళ్లే నా పాటకు చరణాలు, పల్లవి అవుతున్నయి. ఆడబిడ్డ జన్మ, బాల్యం, చదువు, పెండ్లి, అప్పగింతలు, సంసార బాధ్యతలు.. ఈ అంశాలతోనే పాడుతున్నా. నా అనుభవాలనే పాటలుగా రాసే తెలివి నాకున్నది. కానీ తీరికెక్కడిది? చిన్నప్పటి సంది చేసీ చేసీ రెక్కలు అరిగిపోయినయి. ఇవన్నింటినీ పాటలుగా మలిచి పానం నిమ్మలం చేసుకుంటా.
పున్నంబు ఎన్నడే
పాటే ప్రపంచంగా బతుకుతూ ఓ మంచి అవకాశం కోసం చూస్తున్న సమయంలో ‘రేలారే రేలా’ గంగక్క పరిచయం అయ్యింది. పాడాలనే ఉత్సాహం నాలో మరింత పెరిగింది. యూట్యూబ్లో అందరూ పాడుతుండ్రు.. నాకూ అవకాశం వస్తే బాగుండని అనుకుంటున్నప్పుడు అక్క నాకు కొత్త తొవ్వ చూపెట్టింది. అట్లా ‘దొడ్డు దొడ్డూ బియ్యమటా ఓ దేవా శంకరా.. దొడ్లల్ల పంతదటా ఓ దేవా శంకరా’, ‘వొద్దిపువ్వు నీకందమా మారమ్మా.. వడ్డెరోడు నీకందమా’ తదితర పాటలు పాడిన. తర్వాత గంగక్క చానెల్లోనే ‘పున్నంబు ఎన్నడే మముగన్న తల్లీ.. పూదిద్దు నీ కడప పూలమట్టెలతో’ పాట పాడిన. ఈ పాటకు మంచి స్పందన వస్తున్నది. ఆడబిడ్డ పెండ్లి అప్పగింతల్లో ‘పుట్టింటిని వీడుతున్నా’ అని పెండ్లి పిల్ల బాధతో పాడే పాట ఇది. ‘అమ్మా ననుగన్నావా అమ్ముతున్నావా? అమ్మా నీ లోగిల్లు సిన్నబోయేనె?’ అంటూ సాగే ఈ పాట నా జీవితానుభవాన్నే గుర్తుకు తెస్తుంది. ఇక్కడే ఆగిపోకుండా మరింత పేరు తెచ్చుకోవడమే నా ప్రస్తుత కర్తవ్యం.
దాయి శ్రీశైలం