“గీతా.. గీతా.. ఎక్కడున్నావు?”.
“ఆ.. వస్తున్నానత్తయ్యా!”.
“తల నొప్పిగా ఉంది. ఓ కప్పు కాఫీ ఇస్తావేమోనని పిలుస్తుంటే పలకవేం.. ఇంట్లో పెద్దవాళ్లను పట్టించుకోవాలన్న జ్ఞానం ఉండాలి కదా! అయినా నిన్నని ఏం లాభం.. అది మా తలరాత..” అన్నది జానకమ్మ.
“ఇంతకుముందు మీ అత్తగారింట్లో ఇలాగే వెలగబెట్టావా కాపురం? ఎప్పుడూ ఏడుపు మొహం వేసుకుని ఇంట్లో తిరుగుతావు. చచ్చినవాడిని ఇంకా మర్చిపోలేదా!? ఇలా అయితే నా కొడుకు సుఖపడినట్టే!” అన్నది మళ్లీ తానే.
“అబ్బే అదేం లేదత్తయ్యా.. బాబు ఏడుస్తుంటే వాణ్ని సముదాయిస్తున్నా..” తన వెనుక నక్కి, భయంగా తొంగిచూస్తున్న మూడేళ్ల బాబును చేతితో తాకుతూ అన్నది గీత.
“వేలెడు లేడు వీడు ఎప్పుడూ.. ‘అమ్మా .. అమ్మా’ అని కొంగుపట్టుకు వేలాడుతాడు. చక్కగా బొమ్మలతో ఆడుకోవచ్చు. మేమూ కన్నాం పెంచాం.. కానీ, మా పిల్లలు ఎప్పుడూ ఇలా అమ్మకూచీలా పనులకు అడ్డం పడలేదు. పాపం ఏమాట కామాటే చెప్పుకోవాలి.. అది ఉన్నప్పుడు అన్ని పనులూ చక్కబెట్టి, మమ్మల్ని కూడా చక్కగా చూసుకునేది. అల్పాయుష్షుది.. మధ్యలోనే పోయింది”.. చనిపోయిన కోడల్ని గుర్తు చేసుకుంటూ అన్నది జానకమ్మ.
కళ్లనుంచి ఉబికి వచ్చే నీటిని పంటిబిగువున ఆపుతూ.. వంటింట్లోకి నడిచింది గీత.
పాలు మరుగుతున్నట్లే.. ఆమె ఆలోచనలూ కదులుతున్నాయి.
ఎంత చిత్రమైన జీవితం తనది. చిన్నతనంలోనే అమ్మానాన్నలు చనిపోతే.. అన్నయ్యా వదిన అమ్మనాన్నలై ఆ లోటు తెలియకుండా పెంచారు. ఎంతగానో ప్రేమించి పెళ్లిచేసుకున్నాడు యశ్వంత్. తనను ఎంతో అపురూపంగా చూసుకునేవాడు. అత్తయ్య, మామయ్య.. తనను సొంత కూతురిలా ఆదరించేవారు. ఏడాది తిరిగే సరికల్లా తను నెలతప్పడంతో ఎంతో ఆనందపడ్డారు. అమ్మాయి పుట్టాలని ఆశపడ్డారు. బాబు పుట్టాడనీ, అచ్చు వాళ్ల నాన్నలా ఉన్నాడని తెలియగానే.. చూడాలని బయల్దేరిన ముగ్గురూ.. బాబును చూడకుండానే కారు ఆక్సిడెంట్లో చనిపోయారు. తన జీవితం తలకిందులైంది. బాబుతోడిదే లోకంగా కన్నీళ్లతో కాపురం చేస్తున్న తనను..
‘తండ్రిలేని పిల్లాడిలా పెరగడం.. బాబుకు మంచిది కాదు. వాడికి ఊహ తెలియకముందే నువ్వు మరో పెళ్లి చేసుకోవాలి’.. అంటూ శత
విధాలా ప్రయత్నం చేసి సుధీర్తో మరోపెళ్లికి ఒప్పించారు అన్నయ్య వాళ్లు. జీవితాంతం వారికి భారంగా ఉండకూడదని ఈ పెళ్లికి ఒప్పుకొన్నది.
అన్నయ్య వాళ్ల కొలిగ్ ఫ్రెండ్ సుధీర్. చాలా మంచివాడు. భార్య క్యాన్సర్తో చనిపోయిందని చెప్పారు.
“గీతా!”.. హాల్ లోంచి అత్తయ్య అరుపులకు ఈ లోకంలోకి వచ్చింది.
కాఫీ కప్పుతో హడావుడిగా హాల్లోకి వెళ్లి కాఫీ అందించింది. ఎప్పుడు వచ్చిందో అత్త పక్కనే కూర్చుని చూస్తున్నది.. ఆడపడుచు సునీత. ఆవిడ భర్తకు విడాకులు ఇచ్చింది. ఇంట్లోనే ఉంటుంది. ప్రతీ విషయానికి వాళ్లమ్మకు వంత పాడుతూ ఉంటుంది. వెళ్లి ఆవిడకు కూడా కాఫీ తెచ్చి ఇచ్చింది గీత.
“వదినా ఇక్కడికి దగ్గరలోనే ఓ క్రెష్ ఉంది. అందులో చేర్పించు బాబును. ఎంతసేపూ నిన్ను వదలడం లేదు. పిల్లలను స్వేచ్ఛగా పెంచాలి”.. సలహా ఇచ్చింది సునీత.
‘నేనేం ఉద్యోగం చేయడం లేదు కదా.. బాబును వదిలి ఉండటానికి. ఉద్యోగస్థులు తప్పనిసరి పరిస్థితుల్లో అక్కడ ఉంచుతారు. అయినా వాడిని దూరం పెట్టే అవసరం ఏముంది? నా యశ్వంత్ ప్రతిరూపం వాడు.. అచ్చం వాళ్ల నాన్న పోలికలను పుణికి పుచ్చుకున్నాడు. వాణ్ని చూస్తూనే జీవితం గడిపేయొచ్చు. అయినా అన్ని పనులూ చేస్తున్నా కదా! చేసిన పనులలో తప్పులు వెతకడం తల్లీ కూతుళ్లకు అలవాటైంది!’ మనసులో అనుకుంది గీత.
సోఫాలో కోసి పెట్టి ఉన్న ఆపిల్ ముక్కలను బాబు రెశ్వంత్ తినడం మొదలుపెట్టాడు. లోపలినుంచి వచ్చిన సునీత మండిపడింది. తాను తినాలని కోసి పెట్టుకున్న ముక్కలు తినేసాడని వాడిని ఈడ్చేసింది. ఆ ఊపుతో వాడు దూరంగా పడి, ఏడుపు మొదలు పెట్టాడు.
“దరిద్రపు వెధవ.. దరిద్రపు వెధవ.. శనిలా దాపురించాడు! ఎవడికి పుట్టాడో ఏంటో?” అంటూ ఈసడించుకుంది.
గీత రావడం చూసి..
“పిల్లాడు ఎక్కడికి వెళ్లాడో చూసుకోవాలి కదా..” అన్నది.
“నేను టాయిలెట్కి వెళ్లి వచ్చేలోగా వీడు బయటికి వచ్చాడు” అన్నది గీత.
“పిల్లలంటే ఎక్కడ ఉండమంటే అక్కడ ఉండాలి. ఇలాంటి అల్లరి పిల్లాడిని ఎక్కడా చూడలేదమ్మా!” అన్నది జానకమ్మ.
సుధీర్ రాగానే ఇద్దరూ ఆ విషయాన్ని చిలువలు వలువలు చేసి చెప్పారు.
గదిలోకి వచ్చిన సుధీర్..
“చూడూ నువ్వు తెలివైన దానివి అనుకున్నాను. నాకు చాలా సమస్యలు ఉన్నాయి. నువ్వూ సమస్యగా మారొద్దు..” కటువుగా చెప్పి, బయటికి వెళ్లిపోయాడు.
పెళ్లయ్యాక తనతో మాట్లాడిన మొదటి మాట అది. తన తప్పు లేకపోయినా.. తననే అనేసరికి తనను ప్రాణంగా చూసే భర్త.. కూతురిలా చూసే అత్తామామలు గుర్తొచ్చి.. ఏడుస్తూ కూర్చుంది.
మరుసటి రోజు ఉదయం సుధీర్ ఆఫీస్కు వెళ్తున్నాడు. అప్పుడే రెశ్వంత్ బయటి నుంచి లోపలికి వస్తున్నాడు. అప్పుడే వచ్చిన జానకమ్మ..
“ఈ వెధవ పుట్టగానే అందరినీ పొట్టన పెట్టుకున్న నష్టజాతకుడు. నా కొడుక్కు ఎదురువెళ్తుంటే ఆపేది లేదా!?”.. అంటూ అరిచింది.
‘ఆ పసివాడి తప్పు ఏముంది? అంతా వీళ్ల మనసులలోనే ఉంది!’ అనుకుంది గీత.
“ఆపవే.. అవేం మాటలు” అన్నాడు మామ వెంకట్.
“మహాతల్లి కొడుకును వాళ్లవాళ్ల దగ్గరే వదిలేసి వస్తుంది అనుకుంటే.. వాడితో మాట్లాడి ఇక్కడికీ తెచ్చింది” అన్నది జానకమ్మ.
“అంత చిన్నపిల్లవాడిని వదిలి ఎలా వస్తుంది అనుకున్నావే!”.
“మన కర్మ.. మన కర్మ ఇలా తగలబడింది. ఏం చేస్తాం!” అన్నది జానకమ్మ.
రోజూ ఏదో ఓ విషయంలో.. బాబును గీతను తిట్టడమే పనిగా పెట్టుకున్నారు తల్లీ కూతుళ్లు.
‘ఏం చేయాలా!?’ అని ఆలోచించడం మొదలుపెట్టింది గీత.
‘అవును.. వీళ్లంతా ఇలా ఖాళీగా ఉండటం వల్లే ఇటువంటి చెత్త ఆలోచనలు వస్తున్నాయి. వీళ్లను ఏదైనా పనిలో బిజీగా ఉండేలా చూడాలి!’
అనుకుంది మనసులో.. ఇంట్లో మార్పు తనే తీసుకురావాలని నిర్ణయించుకుంది.
‘యశ్వంత్.. నాకా శక్తిని ఇవ్వు! మన బిడ్డకు మంచి కుటుంబాన్ని ఇవ్వాలని కోరుకుంటున్నాను. ఎక్కడ ఉన్నా నాకు సహకరించు!’ అనుకుంటూ, కన్నీటిని తుడుచుకున్నది.
సమయం రాత్రి తొమ్మిది గంటలు. సుధీర్ ల్యాప్టాప్లో ఏదో వర్క్ చేసుకుంటున్నాడు. బాబును తీసుకుని పాలున్న ఫ్లాస్క్తో గదిలోకి అడుగు పెట్టింది గీత. పాలను గ్లాస్లో పోసి సుధీర్కు ఇవ్వబోయింది..
“అక్కడ పెట్టు..” అన్నాడు..
తనవైపు చూడకుండానే!
గ్లాస్ టేబుల్పై ఉంచి, మరో గ్లాస్లో పాలు పోసి బాబుకు తాగించబోయింది.
“అమ్మా.. నాన్న ఏం చేస్తున్నారు” అన్నాడు వాడు.
“నాన్న పని చేసుకుంటున్నారు.. అల్లరి చేయొద్దు” అన్నది.
“మరి నేను నాన్నతో ఎప్పుడు ఆడుకోవాలి?”.. చక్రాల్లాంటి కళ్లు తిప్పుతూ అడిగాడు వాడు.
“ష్.. ఇప్పుడు కాదు! సెలవురోజు ఆడుకోవాలి. ఇక పడుకో!” అని చెప్పింది.. సుధీర్ వైపు చూస్తూ!
ఇదేమీ పట్టనట్టు తన పనిలో మునిగిపోయాడు అతను.
“అయితే నాకు కథ చెప్పు..” అన్నాడు వాడు.
“సరే.. అల్లరి చేయొద్దు. కళ్లు మూసుకో నేను కథ చెబుతాను”.
కాసేపటికి నిద్రలోకి జారిన ఆ పిల్లాణ్ని.. పక్కనే ఉన్న చిన్న మంచంపై పడుకోబెట్టింది.
“ఏమండీ! మీకు బాబుతో ఏమైనా ప్రాబ్లమ్గా ఉందా..?” అని అడిగింది.
“అదేంలేదు! నువ్వు పడుకో!”.. మంచానికి ఆ చివరన, అటు తిరిగి పడుకుని చెప్పాడు సుధీర్
అటువైపు.. చనిపోయిన ఆయన భార్య ఫొటో ఉంది. సుధీర్ కూడా భార్యను మరిచిపోలేక ఇంట్లో వాళ్ల ఒత్తిడి తట్టుకోలేక పెళ్లికి ఒప్పుకొన్నాడు. తనకూ పదేళ్ల పాప ఉంది. హైదరాబాద్లో హాస్టల్లో ఉండి చదువుకుంటుంది. పాపను సవతి తల్లిలా చూస్తే తను భరించగలడా?! అందుకే హాస్టల్లో ఉంచాడు.
కన్నుల్లో నింపుకొన్న యశ్వంత్ రూపం.. బాధతో కళ్లు గట్టిగా మూసుకుంది గీత.
మరుసటి రోజు రాత్రి పడుకున్నాక.. కాసేపటికి గీతపై చెయ్యి వేశాడు సుధీర్.
ఒక్కసారిగా ప్రాణం పోయినట్టుగా అనిపించింది ఆమెకు. ఆ స్పర్శకు ఒళ్లంతా గొంగళి పురుగు పాకినట్టుగా అనిపించింది. ఇంతలో..
“సారీ.. నాకు కొంతకాలం సమయం కావాలి. నేను తనను మర్చిపోలేక పోతున్నాను” అంటూ చేయి తీసి, అటు తిరిగి పడుకున్నాడు.
బతుకు జీవుడా! అని హాయిగా ఊపిరి పీల్చుకుంది గీత. యశ్వంత్ సొంతమైన తాను మరొకరి సొంతం కాగలదా!? కళ్లవెంట కన్నీళ్లు ధారలా కారుతున్నాయి. బాబుకోసం.. వాడి ఉన్నతికోసం.. తప్పదేమో! పెళ్లికి ఒప్పుకొన్నదంటేనే.. అన్నిటికీ సిద్ధమైనట్టు కదా!?.
ఏడుస్తూనే ఉంది రాత్రంతా.. ఏ తెల్లవారుజామునో నిద్రపోయింది.
ఉదయం గీత లేచేసరికి.. వాకింగ్కు వెళ్లొచ్చిన మామయ్య వెంకట్, చెట్లకు పాదులు చేస్తూ కనిపించాడు. ఆ ఇంట్లో తనను అందరికంటే ఆదరంగా చూసేది ఆయనే. ఆయన దగ్గరికి వెళ్లింది..
“మామయ్యా! మనం మిద్దెతోట పెంచుదాం. మన కూరగాయలు మనమే పండించుకోవచ్చు” సాయం చేస్తూ చెప్పింది.
“అంత ఓపిక ఎక్కడుందమ్మా! ఏదో ఈ నాలుగు మొక్కలనైతే చూడగలను కానీ..” అన్నాడాయన.
“నేనున్నాను కదా మామయ్యా! ఆయన ఆఫీస్కు వెళ్లాక.. పనులన్నీ అయ్యాక.. ఆ పని చూద్దాం” అన్నది.
ఆ ఆలోచన నచ్చింది ఆయనకు.
“ఏం చేస్తున్నారు అక్కడ! పొద్దున్నే పనులన్నీ వదిలేసి”.. అత్తగారి అరుపు.
“పచ్చడి కోసం ఉసిరికాయలు తెమ్మన్నాను.. తెచ్చారా?”.. మళ్లీ అన్నది.
“హాల్లో ఉన్నాయి చూడు.. ” చెప్పాడు వెంకట్.
లోపలికి వెళ్లి పనులలో మునిగిపోయింది గీత.
బాబు నిద్రలేచిన అలికిడితో హడావుడిగా గదిలోకి వెళ్లింది. బయటికి వస్తున్న సుధీర్ను ఢీ కొట్టడంతో పడిపోబోయాడు. పట్టుకుని ఆపింది. ఇద్దరిలోనూ ఏదో తడబాటు..
తనను వదిలేసి బాబు దగ్గరికి వెళ్లింది.
“ఇక వాడు లేచాడు కదా! ఈ మహాతల్లి వాడితోనే ఉంటుంది. ఎవరైనా కన్నారో లేదో.. తనకు ఒక్కదానికే కొడుకు ఉన్నట్టు!”..
లోపల్నుంచి సునీత అంటున్న మాటలు వినిపిస్తున్నాయి.
అప్పుడే వచ్చిన సుధీర్..
“మాట కటువు కానీ.. అక్క చాలా మంచిది. తన జీవితం అలా అవడం వల్ల ఆ బాధతో అలా మాట్లాడుతుంది”.. సంజాయిషీ ఇచ్చినట్టు చెప్పాడు.
మళ్లీ తనే..
“రేపు పాప వస్తుంది.. నేను ఉదయాన్నే హైదరాబాద్ వెళ్లి తీసుకొస్తాను” చెప్పాడు.
“నాన్నా.. నాకు చాక్లెట్ తెస్తావా!?” అడిగాడు రెశ్వంత్.
మాట్లాడకుండా వెళ్లిపోయాడు సుధీర్..
ఆఫీస్కు.
“ఏం.. మహారాణి! మాకు టిఫిన్ పెట్టేది ఉందా లేదా!?” అని పిలిచింది సునీత.
“అత్తయ్యా! ఉసిరికాయ పచ్చడి చాలా బాగుంది..” చెప్పింది గీత, భోజనాల దగ్గర.
“అమ్మా గీతా.. ఏమాట కామాటే చెప్పుకోవాలి. మీ అత్తయ్య పచ్చళ్లు బ్రహ్మాండగా పెడుతుంది..” అన్నాడు మామయ్య వెంకట్.
“అయితే అత్తయ్య పెట్టినప్పుడు నేర్చుకోవాల్సిందే!” అన్నది గీత.
“పాపను తీసుకు రావడానికి వెళ్తున్నాను..” చెప్పాడు సుధీర్.
“ఒక్క నిమిషం ఆగండి!” అంటూ లోపలికి వెళ్లి, మంచి డ్రెస్ తీసుకుని వచ్చింది గీత.
“ఇది పాపకు ఇవ్వండి..” అన్నది.
“ఎక్కడిది ఇది!?” ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు.
“నాకు పెళ్లికి వచ్చిన కొత్త చీరలు చాలా ఉన్నాయి. అందులో ఒకటి పాపకు డ్రెస్ కైతే బాగుంటుందని అనిపించింది.. అందుకే కుట్టాను” అని చెప్పింది.
“అయితే పాప వచ్చాక నువ్వే ఇద్దువుగానీ.. లోపల పెట్టు” అన్నాడు.
ఇంతలో అక్కడికి వచ్చిన రెశ్వంత్..
“నాన్నా.. నా చాక్లెట్!” అన్నాడు.
జేబులోంచి చాక్లెట్ తీసి, వాడి చేతిలో పెట్టాడు సుధీర్.
ఆనందంగా సుధీర్ బుగ్గన ముద్దు పెట్టి పరిగెత్తాడు వాడు.
అది చూసి నవ్వింది గీత.
అప్రయత్నంగా సుధీర్ పెదవులపైనా నవ్వు ఉదయించింది.
“అత్తయ్య.. అత్తయ్యా..” పిలిచింది గీత.
“ఏమైందే! ఎందుకలా అరుస్తున్నావు!?” అన్నది జానకమ్మ.
“ఇది చూడండి.. మీరు చేసే పచ్చడి వీడియో యూ ట్యూబ్లో తెగ వైరల్ అయ్యింది. ‘మాకు పచ్చడి పంపించగలరా?’ అని అడుగుతున్నారు” అన్నది.
“అవునా! నా పచ్చడిని ఇంతమంది మెచ్చుకున్నారా”.. ఆశ్చర్యపోతూ అడిగింది జానకమ్మ.
“అవును అత్తయ్యా! కొంతమంది మీతో కలిసి పచ్చళ్ల బిజినెస్ చేయాలని అనుకుంటున్నారు. కొందరైతే ‘మా హోటళ్లకు సప్లయి చేస్తారా?’ అని అడుగుతున్నారు. ఇది మంచి అవకాశం అత్తయ్యా! నలుగురు మనుషులను పనిలో పెట్టుకుని మీరు ఈ బిజినెస్ చెయ్యవచ్చు!”..
గీత చెబుతూ ఉంటే.. విప్పారిన మొహంతో వింటున్నది జానకమ్మ.
“అత్తయ్యా.. మనం మరో వీడియో చేద్దాం! మీరు పార్లర్కి వెళ్లి ఫేషియల్ చేయించుకోండి బాగుంటుంది” అని చెప్పింది.
“మా అమ్మకు ఫేషియల్ నేనే చేస్తాను!” అన్నది సునీత.
“నువ్వెలా చేస్తావు!?” అడిగింది గీత.
“నేను పెళ్లి కాకముందు బ్యూటీషియన్ కోర్స్ చేశాను..” చెప్పింది సునీత.
“అయితే పార్లర్ ఓపెన్ చెయ్యచ్చు కదా!”.
“దానికి డబ్బు ఎవరిస్తారు? నా పెళ్లికి, వదిన క్యాన్సర్కు చాలా డబ్బు ఖర్చయ్యింది. అప్పు కూడా అయ్యింది”.
“అయితే గవర్నమెంట్ లోన్ అప్లయి చేద్దాం! మీ దగ్గర కోర్స్ సర్టిఫికెట్ ఉందా?”.
“ఉంది”.
“అయితే రేపే మనం బ్యాంకుకు వెళ్దాం”..
అన్నది గీత, సునీత మొహంలో వెలుగును గమనిస్తూ!
సునీతతో బ్యూటీపార్లర్ పెట్టించాలని దృఢంగా నిశ్చయించుకుంది.
ఇప్పుడు మిద్దెతోటలతో మామగారు, పచ్చళ్లతో అత్తగారు, బ్యూటీపార్లర్తో ఆడపడుచు.. అందరూ బిజీ అయ్యారు.
సెలవులు పూర్తయ్యేలోగా.. పాప రోషిణి కూడా గీతకు బాగా దగ్గరైంది. ఆమెకు తల్లిలేని లోటు తెలియకుండా.. తానే తల్లిగా మారింది గీత. ఆ అభిమానంతో రోషిణి చిన్ని మనసు.. తొందరగానే గీతవైపు మళ్లింది.
పాపా, బాబూ కలిసి ఆడుకోవడం చూసిన సుధీర్.. హాయిగా నిట్టూర్చాడు.
“ఏమండీ. పాపను ఇక్కడే స్కూల్లో వేద్దామండీ! హాస్టల్కు పంపించొద్దు” బతిమాలినట్టే అడిగింది గీత.
“గీతా! నువ్వు నా భార్యగా రావడం.. నా అదృష్టం! ప్రతికూలంగా ఉన్న పరిస్థితులను అనుకూలంగా మార్చుకున్నావు. అందరి మనసులనూ గెలుచుకున్నావు” అన్నాడు.. గీతను దగ్గరికి తీసుకుంటూ.
ఇప్పుడు.. ఇప్పుడు.. ఈ స్పర్శ యశ్వంత్ స్పర్శలాగే ఉంది.
‘నా యశ్వంత్ సుధీర్లో పరకాయ ప్రవేశం చేశాడా!?’ అనుకుంటూ.. మనస్ఫూర్తిగా అతని భుజంపై తలవాల్చింది గీత.
“ఇంకో పని మిగిలి ఉందండీ! సునీతకు కూడా మళ్లీ పెళ్లి చేయాలి” అని అన్నది.
“తప్పకుండా.. అర్థం చేసుకునే వాడు దొరికితే చేద్దాం” అన్నాడు సుధీర్.
‘అవును! ఇప్పుడు ఇది నా ఇల్లు. నా పిల్లలు. అన్నీ చక్కదిద్దాల్సిన బాధ్యత కూడా నాదే కదా!’ అనుకుంది గీత.
తన కొడుకు భవిష్యత్తుకు బంగారు బాటలు వేసింది.
ఎం.టి. స్వర్ణలత
ఎం.టి. స్వర్ణలత స్వస్థలం పెద్దపల్లి జిల్లా గోదావరిఖని. ఇక్కడి సింగరేణి ఉన్నత పాఠశాలలో జీవశాస్త్ర ఉపాధ్యాయురాలిగా బాధ్యతలు నిర్వహిస్తున్నారు. నాలుగేళ్ల కిందే.. సాహిత్యం వైపు అడుగులు వేశారు. ఇప్పటివరకూ రెండు వేలకు పైగా.. కవితలు, గజల్స్, రుబాయీలు, కైతిక శతకం, నానీలు, ఇష్టపదులు, కవితా మాలికలు, ఆటవెలదులు, తేటగీతులు రాశారు. సోషల్ మీడియా వేదికగా పదుల సంఖ్యలో సింగిల్ పేజీ కథలు రాశారు. ‘మా నాన్న మంచోడే’, ‘వంటల వల్లభుడు’.. కథలకు సోషల్ మీడియాలో బహుమతులు అందుకున్నారు. ఇటీవల సాహితీ కిరణం పత్రిక ఆధ్వర్యంలో నిర్వహించిన కథల పోటీలో ‘నిర్ణయం’ బహుమతి గెలుచుకున్నది. నమస్తే తెలంగాణ – ముల్కనూరు ప్రజా గ్రంథాలయం సంయుక్తంగా నిర్వహించిన కథల పోటీ (కథ-2021)లో ‘సహనశీలి’ కథ.. రూ.5 వేల నగదు బహుమతికి ఎంపికైంది.