1999 సంవత్సరంల అప్పుడే చిన్న చిన్న సినుకులు వడ్తున్నయి. మా శిర్కాంత్ గాడు ఏడేండ్ల పసివోరడు. వాడెంత లేపినా లేస్తలేడు. ‘మన్వడు మంచి నిద్రలున్నడు పడుకోనియ్ తియ్.. నేను వోతున్న. ఇప్పటికే ఆల్షమైంది’ అని ఏడు గొట్టంగనే పల్లిశేన్లకు వోయింది రాజవ్వత్త. మా యాశాడ (యశ్వాడ) పాడుగాను మునిగింది మొత్తం ఆ డ్యాంల మునిగినా అయిపోవు.
‘శిర్కాంతూ.. ఓ శిర్కాంతూ… మక్కకు మందెయ్యవోదాం. జర లేరా పొద్దువోతంది. మళ్లచ్చినంక మా పండుకుంటువు గని, జర నీ దయరా..’ నిద్రవోతున్న మావోన్ని లేపుతున్న. ‘ఏ.. నిద్రవోయిన గా పిలగాన్నేం లేపుతవ్ తియ్, పండుకోనియ్యరాదు జరసేపు.. ఎమో ఎత్తిపోతున్నట్టు’ అని (అట్టిపెల్లి రాజవ్వ నాకు వరుసకు సిన్నత్తయితది) దీర్గాల్దీసుకుంటా మా ఇంటిమొకానొచ్చింది.
‘అత్తా.. ఎగిలివారంగనే ఎటో అచ్చినవ్, ఏం పనివడ్డదో..’, ‘గిదేం మాటనే.. పనివడ్తనే అస్తనానే..’, ‘మరి లేకపోతే..’, ‘ఐతమాయె తియ్.. పనివడే అచ్చిన్ననుకో గని, పల్లిశేన్ల గర్క పాడుగాను ఇర్గ వెర్గిందట. పల్లిగల్వ అస్తవానే లచ్చవ్వ..’అనడిగింది రాజవ్వత్త. ‘ఆ.. నువ్ మంచిగనే ఉన్నవ్ తియ్.. నువ్వే ఇయ్యాళ్ల మాకు మక్కకు మందెయ్యరా.. రేపు మీ పల్లిగల్వ పోదాం’ అన్న. ఆ రోజు మా సిన్నత్త నాతోని మక్కశేన్లకు బదలచ్చినా అయిపోవు..
ఈ ఊళ్లెకు ఓ బస్సత్తదా, పాడా..? గుండు సూది గావాలన్నా. గన్నేరువరం దాన్క పోవాల్నాయె. మా ఊళ్లెకెళ్లి సూత్తె కన్నారం కనవడ్తది గనీ, కన్నారం వోదామంటే మాత్రం సుట్టు నలభై కిలోమీటర్లు తిర్గాలె. ఇగ గ్రామ పంచాయేతేమో గని కనీసం కంకర రోడ్లు గూడా లెవ్వు. వానలు గట్టిగిసిరి సంపితే మొకాళ్ల మందం మునుగుతయి కాళ్లు.
ఆయాళ్లనే.. టైం పది గొడ్తంది. ఏమో ఏడ్పు కేకలినిపిస్తున్నయని బయటికుర్కచ్చిన. రాజవ్వత్త నోట్లెకెళ్లి నుర్సులు గక్కుకుంటా ఉర్కస్తనే ఉన్నది. బస్సుల్లెవ్వు.. అటేటు ఏస్కపోదామంటే ఆటోలు గూడ లెవ్వు. అప్పుడు ఫోన్లెక్కడియి, మన్నెక్కడియి? మా యాశాడల అప్పుడు ఒక్కటే వెస్పా. సిన్నత్త బాద సూడబుద్ది గాక మా మర్ది అంజయ్య ఆ వెస్పా మీదనే రాజవ్వత్తను దవాఖానకు ఏస్కపోయిండు. గన్నేరువరం దాటిర్రో లేదో రాజవ్వత్తది జీవునం పాయెనె పాయె. అట్నుంచి అటే ట్రాక్టర్ల కన్నారం పోస్టుమార్టమ్ కోసం తీస్కపోయిర్రు. ఆ రోజు నాతోని ముచ్చట వెట్టుకుంటా కొస్సేపు మా ఇంట్లనే ఉన్నా ఐపోవు. ఆ నాగుంబాము పాడుగాను రాజవ్వత్తను కుట్టకపోవు, రాజవ్వత్త కాలంజేయకపోవు.
ఎనుకట గట్లుండె కట్టాలు.. మొన్న 2021 సంవత్సరంల జరిగిన ముచ్చటొక్కటి చెప్పుకుందాం. రాజవ్వత్త లెక్కనే మళ్లొగసారి మా యాశాడల మక్కశేన్ల గడ్డి కలుస్తా ఉంటే మల్లక్కకు నాగుంబాం కుట్టింది. ఆమెకు విషం ఎక్కకముందే విషయం ఊరంతా పాకింది. అంబులెన్సుకు ఫోన్జేత్తె 10 నిమిషాలల్ల రానే అచ్చె. టక్కన కన్నారం సర్కార్ దవాఖానకు తీస్కపోతే డాక్టర్లు వారం రోజులు మంచిగ సూసుకున్నరు. ఆ తర్వాత ఆమె యాశాడకు తిర్గి రానే అచ్చె. ‘నన్ను కాపాడిన ఆ డాక్టర్ల కడుపు సల్లగుండా..’ అని ఇప్పటికీ యాజ్జేస్కుంటది.
ఇప్పటి మల్లక్క లెక్కనే అప్పుడు రాజవ్వత్త గూడ బతుకుతుండె. గనీ గింత జల్దిల్న రాజవ్వత్తను కన్నారం తోల్కపోలె. ఇప్పట్లెక్క రోడ్లెక్కడియి, అంబులెన్సులెక్కడియి. తెలంగాణొచ్చినంక మా యాశాడ సింగారిచ్చుకున్నది.
ముఖ్యమంత్రి కేసీఆర్ సార్ చెప్పిండట గదా.. ఎమ్మెల్యేలు తలా ఓ ఊరును దత్తత తీస్కోవాల్నని. అందుకేనేమో మా ఎమ్మెల్యే రసమయి సార్ 2015ల మా పల్లెను దత్తత తీస్కున్నడు. ముంపు ఊరైన మా యాశాడల రోడ్లు వడ్డయి. గర్పట్టి (ఇంటిపన్ను) కట్టాల్నన్నా గన్నేరువరం బోయే మేము ఇప్పుడు మా యాశాడల్నే కట్టుకుంటున్నం. ఇప్పుడు మాది మాకు గ్రామ పంచాయతీ ఏర్పాటైంది. ఊరంతా సీసీ రోడ్లయినయి. ఎమ్మెల్యే బాలకిషన్ పోషమ్మ గుడి కట్టించిండు. ఓ ముప్పై ఏండ్ల కిందట మా ఊళ్లెకు నడ్సుకుంటా పోవాల్నని సుట్టాలు గూడ రాకపోతుండె. మా ఊరికచ్చుడంటే ఓ సగం పొంటె అటేవోతదని వాళ్ల భయం. ఒక్కొక్కళ్లయితే పెండ్లి కారట్లు గూడ ఇయ్యకవోతుండె. ఆరయ్యిందంటనే సిమ్మ శీకటయ్యే యాశాడ, ఇప్పుడు అద్దుమనాత్రయినా కరెంటు బుగ్గలతోని ఎలిగిపోతున్నది.
ఇగ నా ముచ్చటకొస్తే.. నా పెనిమిటి పేరు కట్కం తిరుపతి. యాశాడల రోజుకు రెండు పంచాదీలు జేసే పెద్దమనిషి. ఆర్నెళ్ల కిందట కాలం జేసిండు. చెట్టంత మనిషి పోయిండన్న రంధిల మేమున్నం. దినాలెల్లినయి. ఇంకా నెల మాష్కం పెట్టలె. అకౌంట్ల కేసీఆర్ పంపిన ఐదు లచ్చల రూపాల రైతుబీమా పైసలు వడ్డయి. మనిషి పోయిండన్న బాధ ఎటూ మాసిపోదు గనీ, కేసీఆర్ పంపిన పైసలు మాత్రం మమ్మల్ని ఆదుకున్నయి. తెల్లారి రానే అచ్చిండు మా ఎమ్మెల్యే రసమయి. మా మంచిచెడ్డలు అర్సుకున్నడు. నీకు, నీ కుటుంబానికి అండగా మా టీఆర్ఎస్ ప్రభుత్వం ఉంటదని భరోసానిచ్చిండు. గుడ్ల నిండా నీళ్లూరినయి. ఇయ్యాళ్ల, రేపు మనోడు మనకే అయితలేడు. అసొంటిది ఎక్కడి కేసీఆర్, ఎక్కడి ఎమ్మెల్యే..? నిజంగా.. అంతటి బాదల వాళ్లిచ్చిన భరోసా కొండంత దైర్నమిచ్చింది.
– గడ్డం సతీష్, 99590 59041