మన జాతీయత భిన్నమతాల కూడలి. మన సంస్కృతి భిన్న సంస్కృతుల కలయిక. మన జాతీయత అందరం కలిసి తాగే తియ్యటి రంజాన్ సేమియాలు. మన జాతీయత శ్రీరామ నవమికి అందరం కలిసి తాగే బెల్లం పానకాలు. మన జాతీయత శిలువను ముద్దాడే త్యాగశీలత. మన దేశం మానవీయ సాంస్కృతిక కలనేత. భిన్నత్వంలో ఏకత్వమే భారతీయత. అదే మన జాతీయత. సర్వ మానవీయత. రండి ఇంకా ఇట్లెందుకున్నామని మన వూసులు తలబోసుకొని, మన ఆశల ఆకాంక్షలను ఈ దేశమంతా పరుచుకొని, మన జాతిని మనమే పునర్నిర్మించుకుంటూ మన ప్రగతిని మనం గుండెల నిండా నింపుకొని కొత్త జాతిగీతమై రెపరెపలాడుదాం రండి, రారండి..
దేశం ఇప్పుడు దీనంగా చూస్తున్నది. ఎట్లున్న దేశం ఎట్లయిపాయే? నిత్య గాయాలతో, నిత్యం భాషాద్వేషాలతో, కులమత కుమ్ములాటల విష సంస్కృతిలో మనుషులంతా విభజించబడి విడిపోతున్న జాతీయతను చూస్తుంటే దుఃఖం కట్టలు తెగదా? ఆధిపత్యాల సంస్కృతులు రాజ్యమేలుతున్న రణతంత్రాలను చూసి దేశమే కుములుతుంది చూడు. దేశమే కన్నీరు పెడ్తుంది చూడు. న్యాయదేవత తన ‘కళ్లగంతలు విప్పండని’, సమన్యాయం, సమధర్మం కోసం గొంతెత్తి అరుస్తుంది చూడు. మనిషి రంగును బట్టి, తినే తిండిని బట్టి విడదీస్తారా? విభజిస్తారా? ఓర్నీ.. గిదెక్కడి నీతి? ఇదేం దరిద్రపు రీతి. ఆహారపుటలవాట్లనూ అంటరానితనం చేసి చూస్తారా? తినే తిండిని బట్టి మనుషుల్ని వేరు చేస్తారా? దేశం మనసును పగలగొడతారా? ఇదా మన జాతి నీతి. ఇదా మన జాతి రీతి? బువ్వలో మట్టి కలిపే నికృష్టపు సంస్కృతిని బరాబర్ తగిలెయ్యాల్సిందే. ఆ విభజన రేఖలను మన దేశ పటం నుంచి చెరిపేయాల్సిందే. దేశానికి ఏ జెండా కావాలో జనమే జనచేతనతో రాయాలి. ప్రణాళికలేని, లక్ష్యం లేని గమ్యాలు తిరోగమనమే కదా! దేశ లక్ష్యాలు దేశవాసులే రాయాలి. జన ప్రణాళికలు జనమే రాయాలి. దేశం ఆశలన్నీ జన ఆకాంక్షలతో రచించాలి పద. దేశ గమ్యం గమనాన్ని జన మనోగతంతో రాసేసుకుందాం పద. పద పద..
జీవనదులు పొంగిపొర్లే దేశమా జీవకోటికి నీళ్లెందుకందవు? ధాన్యపు రాసుల గుట్టలున్నకాడ ఒకపూట తిండి కూడా దొరకని ఆకలి డొక్కలెందుకున్నాయ్? దేశ మాత తల్లిపేగు తల్లడిల్లుతుంది తన బిడ్డల దీనస్థితిని చూసి, దేశానికి స్వాతంత్య్రం వచ్చి ఎన్నేండ్లయ్యా.. ఇంకా చీకటిలో మగ్గే పల్లెలా?.. భిన్న మతాల భిన్న కులాల.. భిన్న అస్తిత్వాల కూడలైన నా భరత భూమిలో ఇంకా మత ఘర్షణల గాయాలేంది? మనిషిపై మత ముద్రలేంది? కులం స్టిక్కర్లేంది? సర్వమత సమానత్వానికి నిప్పు పెట్టినంతకాలం నా దేశం రగిలే కుంపటిగానే మారుతది. మంటలనార్పేసి మానవత్వాన్ని ప్రతిష్ఠిద్దాం పద. మనిషిని మనిషి గౌరవించే మానవీయ దేశం కదా మనది.
మనది జనంతో అల్లుకున్న మానవ సంపదల గుమ్మి. దేశానికి ప్రాణం ప్రజలు. ప్రజల వెనుకనే ఎజెండాలు. జన ఎజెండాల వెనుకనే పార్టీలు. జనం ఆశలే దేశ ఆకాంక్షలు. అవును.. కేసీఆర్ పదే పదే ఇదే ఇదే అంటున్నారు. దేశాన్ని కొత్తగా కలగంటూ కాంక్షిస్తున్నారు. కొత్త ఆలోచనల ఆచరణధారి అవుతున్నారు. కొత్త దారులు వేయటానికి జనం వెనుక నిలబడదాం పద పదమంటున్నారు. జనం మనసుల్ని దేశం నిండా పరిచి జన చేతనలే గెలువాలంటున్నారు. దేశం వెనుక ప్రజలు. జనుల వెనుక కేసీఆర్. కేసీఆర్ వెనుక జన ఆకాంక్షల జెండా. ఆటగాళ్లు మారటం కాదు, పూర్తిగా ఆట మారాలంటున్నారు. కేసీఆర్ నీ ఆలోచన నిజం కావాలి. ఆ దిశగా దేశ ఆకాంక్షలు గెలవాలి. అదే రేపటి దేశానికి ఎజెండా. అవునూ దేశానికి ప్రణాళిక కావాలి. ఒక పకడ్బందీ ఎజెండా కావాలి. దానివెనుకే జెండాలన్నీ నిలవాలి. జన ఆలోచనలన్నీ జతకట్టాలి. దేశ ప్రణాళికను జనం రచిస్తారు. ప్రజల ఎజెండా వెనుక దేశమే నిలబడాలి. అదే.. అదే.. దేశమంటే మనుషులు. మన దేశం సర్వమత సమానత్వం, లౌకిక శక్తులున్న లౌకికుల దేశం. దేశంలో జరగాల్సింది జెండాల మార్పు కాదు, ఆలోచనాసరళిలో మార్పు. ఆచరణ రూపునకు రూపకల్పన. అదే మన దేశానికి రక్షణ.
జన వేదనల నుంచి ఆధునిక వేదాలు రావాలి. జన బాధల నుంచి ఆధునిక భారతం రచింపబడాలి. జనం ఎజెండా చేతబట్టుకొని అడుగులువేసుకుంటూ పోవటం ఒక మార్పు. అది పెను తుపాను. అందుకు వేదిక గంగా జమున తెహజీబ్ సంస్కృతి నిండిన హైదరాబాద్. తొలి అడుగు వేస్తుంది చూడు తెలంగాణ.
పద పద పద పోదాం పద. భిన్నత్వంలో ఏకత్వం జెండా మనది. బహుళతత్వాల అనుబంధాల కూడలి భారత దేశం. మన భారతదేశం. విభిన్న సంస్కృతుల మేళా నా భారతదేశం. మన జీవన విధానం సర్వజనుల ఐక్య నినాదం. కాలం చెల్లిన భావాలు పోవాలి. కొత్త ఆలోచనలు జనించాలి. మన దేశ ప్రజలు విశ్వ నరులు. మన దేశ ప్రజలు సమభావన కోరే సమతామూర్తులు. మనుషుల మధ్య విభేదాలు చెరిపేద్దాం. మనుషులను ఏకం చేసే సహజీవనాన్ని ఆలింగనం చేసుకుందాం. పద. పద పద…
(వ్యాసకర్త: జూలూరు గౌరీశంకర్, చైర్మన్, తెలంగాణ సాహిత్య అకాడమీ)