Cenote | ‘నాగలితో దుక్కి దున్నడం.. పుడమి తల్లిని గాయపర్చడమే!’ అని భావిస్తారు మెక్సికో రైతులు. అందుకే, భూమిని దున్నేముందు ‘ఇది మా ఆకలి తీర్చుకునే ప్రయత్నం మాత్రమే!’ అంటూ క్షమాపణ కోరుతూ పూజలు చేస్తారు. స్వతహాగా కష్టజీవులైన మెక్సికన్ల గడ్డపై మూడు రోజులు పర్యటించాం.
అమెరికా వీసా ఉన్నట్లయితే మెక్సికోకు ప్రత్యేకంగా వీసా అవసరం లేదు. ఆన్ ఎంట్రీ వీసాతోనే మెక్సికోలో పర్యటించవచ్చు. అందుకే, మెక్సికోలో మూడు రోజుల ట్రిప్ ప్లాన్ చేశాం. ఫ్లయిట్ దిగగానే ముందుగానే బుక్ చేసుకున్న రిసార్ట్ వాళ్లు వచ్చి పికప్ చేసుకున్నారు. మా కోసమే సిద్ధం చేసిన మినీబస్లో రిసార్ట్కు చేరుకున్నాం. అందులోనే ఉన్న రెస్టారెంట్లో భోజనం చేశాం. వీరి ఆహారం భారతీయ భోజనాన్ని పోలి ఉంటుంది. కాబట్టి, తిండి విషయంలో ఇబ్బంది పడలేదు. గదికి వెళ్లి కాసేపు విశ్రాంతి తీసుకుని, ప్రయాణపు బడలిక తగ్గించుకున్నాం. ఆ తర్వాత రిసార్ట్ వెనకే ఉన్న బీచ్కి బయల్దేరాం. పని దినం కావడం వల్లేమో.. జనాలు పెద్దగా లేరు. అయితే, సముద్రంలో కలుపు ఎక్కువగా ఉండటం వల్ల నీళ్లు బురదగా ఉన్నాయి. దీంతో అక్కడ ఎక్కువసేపు గడపలేక పోయాం. పైగా విపరీతమైన గాలి. దీంతో తిరిగి రెస్టారెంట్కు వెళ్లి, డిన్నర్ ముగించుకొని.. గదికి వెళ్లి పడుకున్నాం.
ఈ టూర్లో మా మొదటి మజిలీ.. సెనోటే! మెక్సికోలో విరివిగా కనిపించే భారీ సైజు బావులను సెనోటే అంటారు. ఇక్కడ ముఖ్యంగా చెప్పుకోవాల్సిన మరో వ్యక్తి.. మా టూర్ గైడ్ ఆల్బర్తో. అక్కడి సంస్కృతి, సంప్రదాయాలు, ఆచార వ్యవహారాలు చెబుతూనే మధ్యమధ్యలో చలోక్తులు వేస్తూ బాగా నవ్వించాడు. అలా.. ప్రయాణ బడలిక లేకుండా చూశాడు. రెండు గంటల ప్రయాణం తర్వాత సెనోటో దగ్గరికి చేరుకున్నాం. బస్సు దిగి రెండు, మూడు నిమిషాలు నడిచాక ఒక పెద్ద దిగుడు బావి దర్శనమిచ్చింది. అప్పుడే సన్నని తుంపరలతో వర్షం మొదలైంది. దీంతో దుమ్మూ, ధూళీ తొలగిపోయి ఆ చుట్టుపక్కల ప్రాంతమంతా తేటగా కనిపించింది. ఇక బావి అందం చెప్పనలవి కాదు. అందులో నీళ్లు చాలా శుభ్రంగా, క్రిస్టల్ క్లియర్గా.. నీలి రంగులో ఎంతో సుందరంగా కనిపించాయి. లోపలికి దిగడానికి కూడా వెడల్పాటి మెట్లు ఉన్నాయి. ఇష్టం ఉన్నవాళ్లు అందులో ఈత కూడా కొట్టవచ్చు. అక్కడ ఓ పది నిమిషాలు గడిపి, పైకి వచ్చేశాం. బావి చుట్టూ నాలుగైదు దుకాణాలు, భోజనశాల కూడా కనిపించాయి. అప్పటికే భోజన సమయం కావడంతో మరొక పదిహేను నిమిషాల ప్రయాణం తర్వాత ఒక హోటల్ ముందు బస్సు ఆపారు. అక్కడ ఓ పది, పదిహేను దుకాణాలు ఉన్నాయి. అవన్నీ ఎంతో అందంగా, రంగురంగుల వస్తువులతో రమణీయంగా ఉన్నాయి. వాటిని దాటుకొని రెస్టారెంట్కు చేరుకున్నాం. తినేసి బయటికి వస్తూ.. లోకల్గా దొరికే నచ్చిన వస్తువులేవో కొనుక్కుని.. మరో దర్శనీయ స్థలానికి ప్రయాణమయ్యాం.
ఉదయాన్నే బ్రేక్ఫాస్ట్ చేసి, యాత్రకు సిద్ధమయ్యాం. ప్రకృతి అందాల నడుమ.. మా బస్సు ప్రయాణం అద్భుతంగా సాగింది. సన్నటి తుంపరతో ముసురు పట్టిన వాతావరణం, దారి పొడవునా బాటకు ఇరువైపులా రకరకాల అందమైన పూలతో కనుల విందు చేసింది. మన దేశానికి, మెక్సికోకు చాలా విషయాల్లో సారూప్యత కనిపిస్తుంది. భోజనపు అలవాట్లు, పండించే పంటలు, వాతావరణ స్థితిగతులు దాదాపుగా ఒకేలా అనిపించాయి. మెక్సికన్ల ప్రధాన వృత్తి.. వ్యవసాయం. అద్భుతమైన రాతి కట్టడాల నిర్మాణంలో వీరిది అందెవేసిన చేయి. ఇక్కడ మరో ముఖ్య విషయం ఏమిటంటే.. మెక్సికన్లు పండించిన ఉత్పత్తులను మార్కెటింగ్ చేసుకునే విధానం. టూరిస్టులకు ఇచ్చే అన్ని ఆహార ఉత్పత్తులను వారే స్వయంగా పండిస్తారు. వాటిని ఇతర దేశాలకూ ఎగుమతి చేస్తూ, పర్యాటక రంగాన్ని, విదేశీ ఎగుమతులను పెంచుకుంటారు. ఈ విషయంలో మాత్రం మనం మెక్సికోను ఆదర్శంగా తీసుకోవాల్సిందే.
…✍ స్వర్ణ కిలారి
“Ashurkhana | చార్మినార్ దగ్గరే ఉన్న వీటిని ఎప్పుడైనా గమనించారా?”