గుండెలందున లే గులాబీ దండలను పండించుతూ
పెదవులందున నవరసాల రసాలనే ఊరించుతూ
పాతగిల్లిన భూతలమ్మున లేత సొంపులు నింపుతూ
ఈక్షణమ్ముల ముందు వ్రాలిన ఈ క్షణం మధురక్షణం.
విసిగిపోయిన మానవాళికి వింత ఆశలు కూర్చదా?
మ్రోడువారిన చెట్టుచేమల మొలక నవ్వులు తీర్చదా!
కంటకాయిత కాననమ్ముల కఱకు రూపం మార్చదా?
ఈక్షణమ్ముల ముందు వ్రాలిన ఈ క్షణం మధురక్షణం.
పొంగివచ్చే పూల సంద్రం నింగినేలల కలిపెను
ముళ్ళు రాళ్ళూ బోళ్ళూ మ్రోళ్లూ మల్లెలై చిరునవ్వెను
రుసరుసలతో కసరు లోకం మిసమిసలతో నిండెను
ఈక్షణమ్ముల ముందు వ్రాలిన ఈ క్షణం మధురక్షణం.
ఈ క్షణం నా అతిథి; నవవర్షేప్సితం తెచ్చిందట!
కొత్త పంచాంగమును ఎంతో కోర్కెతో వింటుందట!
ద్యారబంధాలందు ప్రేమల తోరణం కడుతుందట!
ఈక్షణమ్ముల ముందు వ్రాలిన ఈ క్షణం మధురక్షణం.
ఈ క్షణం ప్రతి కొమ్మ మామిడికొమ్మయై వికసించనీ
ఈ క్షణం ప్రతి మనిషి మాధవదేవుడై వికసించనీ
ఈ క్షణం తెలుగింట సమరస భావమే నివసించనీ
ఈక్షణమ్ముల ముందు వ్రాలిన ఈ క్షణం మధురక్షణం.
-దాశరథి