‘దేవుడు ఒక్కడే’ అనడానికి వేద ప్రమాణం ఏమైనా ఉన్నదా?
– డి.రామ్గోపాల్, మల్లాపూర్, హైదరాబాద్
ఓం పూర్ణమదః పూర్ణమిదం పూర్ణాత్ పూర్ణ ముదచ్యతే
పూర్ణస్య పూర్ణమాదాయ పూర్ణమేవావశిష్యతే!
కనిపించనివన్నీ బ్రహ్మంతోనే నిండివున్నాయి. అలాగే, కనిపించేవన్నీకూడా బ్రహ్మం చేత వ్యాప్తములైనవే. అఖిల విశ్వమూ ఆ పూర్ణబ్రహ్మం నుండి వచ్చిందే. అయినా, ఇంకా ఆ బ్రహ్మం పూర్ణమైందే. పరమాత్మ లేదా బ్రహ్మం లేదా ఈశ్వరుడు లేదా పరాశక్తి. పేరేదైనా ఉన్నది ఒక్కటే. అక్కడి నుండి జనించిందే ఈ విశాల విశ్వమంతా. నామరూప రహితమై, సర్వవ్యాపకమై, చరాచర సృష్టికి చైతన్యాన్ని ప్రసాదించే అనంత శక్తినే ‘భగవంతుడు’ అంటున్నాం.
‘దేవుడు’ అనేది భావన కాగా ‘భగవంతుడు’ అనేది సత్యం. దివ్యమైన శరీరం కలిగినవారు దేవతలు. వాటికి అతీతమైన వాడు భగవంతుడు. సృజనకార్యంలో అవసరమైన అన్ని రూపాలను దేవుడుగా చెప్పుకున్నా అన్నీకూడా ఆయా కర్తవ్య నిర్వహణలో ప్రకటితమయ్యే భగవంతుని వివిధ పార్శ్వాలే. ‘ఉపాసకానాం క్షేమార్థం బ్రహ్మణో రూపకల్పనా’. ఉపాసకులను అనుగ్రహించడానికై బ్రహ్మతత్త్వం రూపాలుగా మారుతుంది. ‘వివిధ రూపాలతో కూడిన ప్రకృతి అంతటికీ భగవంతుడే అధికారి’ అంటున్నది ‘శ్వేతాశ్వరోపనిషత్’. ‘సకల చరాచర సృష్టి భగవంతుని ప్రకటన మాత్రమే’ అని ఉపనిషత్తులు చెపుతున్నాయి.
‘ఏక మేవా ద్వితీయం బ్రహ్మ’. ఉన్నది ఒక్కటే, దానికి భిన్నమైంది మరేదీ లేదు. అదే భగవంతుడు. సృజనశీలియైన భగవంతుడు సృష్టించే వేళ బ్రహ్మగాను, పాలించే వేళ విష్ణువుగాను, లయం చేసే వేళ శివునిగాను చెప్పబడుతాడు. సాధకులు ఏ రూపాన్ని ఆరాధిస్తే అనంత చైతన్యం ఆ రూపంలో ప్రత్యక్షమవుతుంది. ‘లోకంబులు, లోకేశులు, లోకస్థులు తెగిన తుది అలోకంబౌ పెంజీకటి కావల’.. ఉండే అనంత చైతన్యం లేదా ప్రకాశం భగవంతుడు. ఆ తత్త్వాన్ని తెలుసుకోవడమే ‘సాక్షాత్కారం’ లేదా ‘ప్రత్యక్షం’. జ్ఞానమే దానికి మార్గం.
ప్రతి వ్యక్తి శరీరంలో ఆ అనంత శక్తి నిండి ఉండి నడిపిస్తుంది. సృష్టికర్త ముందుగా, ‘సమిధున ముత్పాదయతే… రయించ ప్రాణంచేతి’ అంటున్నది ‘ప్రశ్నోపనిషత్తు’. శక్తిని, పదార్థాన్ని ముందుగా సృజించాడట. దానినే ‘ఆదిత్యోహవై ప్రాణో, రయిరేవ చంద్రమా’. ‘సూర్యుడు శక్తి, చంద్రుడు పదార్థం లేదా సూర్యుడు నిరాకారం, చంద్రుడు సాకారం’ అంటున్నది ‘ప్రశ్నోపనిషత్తు’.
పాలకుర్తి రామమూర్తి