సన్నిందాసతి నామవైభవ కథా శ్రీశేశయో ర్భేదధీ
రశ్రద్ధా శ్రుతిశాస్త్ర దైశిక గిరాం నామ్న్యర్థ వాద భ్రమః
నామాస్తీతి నిషిద్ధ వృత్తి విహిత త్యాగో హి ధర్మాంతరైః
సామ్యం నామ్ని జపే శివస్యచ హరే ర్నామాపరాధా దశ॥
సన్నింద: సజ్జనులను, భక్తులను ప్రశంసిస్తూ, వినయ విధేయతలు చూపాలి. వారి ఆశీస్సులు పొందడమూ సత్కార్యాలలో ముఖ్యమైంది. వాళ్లు సమకూర్చుకొన్న సుగుణ సంపత్తి, దైవానుగ్రహం మెచ్చదగినవి కదా. అసూయతోనో, నిర్లక్ష్యంతోనో అలాంటివారిని తూలనాడటం, వారిపై అభాండాలు మోపడం వంటి పనులు చేయరాదు. అసతినామ వైభవకథ: మహిమగల భగవత్కథలను, నామవైభవాన్ని పాపకర్మలు చేసే వ్యసనపరులకు లేదా దుర్జనులకు విశదీకరించాలని పూనుకోకూడదు. శ్రీశేశ భేదబుద్ధి: ‘శివునికంటే విష్ణువే లేదా విష్ణువుకంటే శివుడే గొప్పవారంటూ’ భేదబుద్ధి చూపరాదు. ‘శివాయ విష్ణురూపాయ, శివరూపాయ విష్ణవే’ కదా. ఒకరికన్నా మరొకరు గొప్పవారు కారు, ఇద్దరూ ఒక్కటే.
శ్రుత్యశ్రద్ధ: శ్రుతులు, వేదాలపట్ల విముఖత, అశ్రద్ధ, నిర్లక్ష్యం కూడదు. ‘వేదమూల మిదం జ్ఞానం’. వేదజ్ఞానాన్ని విడిచి పెట్టడం, అందులోని పరమార్థాన్ని గ్రహించకపోవడం, కేవలం లౌకికార్థాన్నే తీసుకోవాలనుకోవడం వంటివన్నీ అపరాధాలే. శాస్ర్తాశ్రద్ధ: శాస్త్రం పట్లకూడా అశ్రద్ధ పనికిరాదు. ‘తస్మాచ్ఛాస్త్రం ప్రమాణం తే కార్యాకార్య వ్యవస్థితౌ’. ఏ పనికైనా శాస్త్రమే ప్రమాణం. అందువల్ల, శాస్త్రం చెప్పినట్టు చేయాలి. దైశిక వచనాశ్రద్ధ: ‘దేశికుడు’ అంటే గురువు. గురువచనానికి విలువ ఇస్తూ, ఆయనను దేవునిలా భావించాలి. వారి వాక్కులను శిలా శాసనాలుగా పాటించాలి. శ్రీశేశనామార్థవాద భ్రమ: శివకేశవుల నామాలు ఎంతో మహిమాన్వితం. భగవన్నామం పట్ల వెటకారమూ అపరాధమే. నిషిద్ధ కర్మాచరణం: ‘ఎలాగూ మహిమగల భగవన్నామం సర్వదా పఠిస్తున్నాం కదా, ఏం చేసినా చెల్లుతుందిలే’ అని భావించి నిషేధితాలైన మద్యపానం, వ్యభిచారం వంటి పాపకర్మలను నిస్సంకోచంగా చాటుమాటుగా చేయడం, వాటిని కప్పిపుచ్చుకో చూడటం పనికిరాదు.
విహితకర్మ పరిత్యాగం: ఎలాగూ భగవదారాధనలో ఉన్నాను కదా, అని విధ్యుక్త సంప్రదాయ కర్మలు (సంధ్యావందనం, శ్రాద్ధకర్మలు మొదలైనవి) విడిచి పెట్టడం తగదు. వాటిని విధిగా ఆచరించాల్సిందే. ధర్మాంతర సామ్యం: ‘అన్య ధర్మాల’తో అంటే శాస్త్ర విహిత ధర్మాలతో భగవన్నామాన్ని పోల్చకూడదు. భగవన్నామానికున్న శక్తి అనిర్వచనీయం, అనంతం. దాని ముందు నిజానికి యజ్ఞయాగాదులు మొదలైనవేవీ పనికిరావు. ‘ఈ దేవునికంటే ఆ దేవుడు గొప్ప. ఆ నామం కంటే ఈ నామం గొప్ప’ అంటూ వాదనలు చేయకూడదు. ఈ భావన భక్తులలో ‘చిత్త విక్షిప్తి’(బుద్ధి చెదరడం)కి దారితీస్తుంది. అలాంటివారు ఏదీ సాధించలేరు. అందువల్ల ప్రతీ సాధకుడు భగవంతునిపట్ల ఈ పది అపరాధాలకు పాల్పడకుండా ఉండాలి. ఒకవేళ అలాంటి పరిస్థితులే కనుక అనివార్యంగా ఎదురైతే వాటిని తెలివిగా అధిగమించేలా జాగ్రత్త పడాలి’ అని ‘భాగవతం’ ప్రబోధిస్తున్నది.
డాక్టర్ వెలుదండ
సత్యనారాయణ
94411 62863