ఆవులిస్తూ లేచాను
కళ్ళు నులుముకుంటూ
ఆకలి దిక్కుల్ని దహిస్తోంది
సూర్యుడు ప్రాచీరేఖ మీద ఉన్నాడు
అలమారు మీద ఆపిల్ పండులా
నా మీదికి నేనే ఎక్కాను
దాన్ని అందుకుని తిందామని!
ఎండ కండల్లా వ్రేలాడుతోంది
ఆకాశపు మండువా అంచుల్నించి;
నేను క్రూరమైన మాంసాహారిని
రోజూ నన్ను తిని
గ్లాసెడు నా చెమట తాగి తేన్చేవాడు
నున్నగా టొమాటోపండులా ఉన్నాడు
వాడ్ని తిమితిమింగలాల్లాంటి
వాక్యాలతో తిడతా
వాడ్ని తిని సముద్రాన్ని
గటగట తాగేస్తా
ఈ ఎర్రటి ఉదయం –